ΤΟ ΞΕΝΟ ΠΑΙΔΙ

Περιγραφή

Το ξένο παιδί έρχεται από το βασίλειο των νεράιδων, και ταυτόχρονα ζει σαν δύναμη της φαντασίας μέσα στον Φέλιξ και την Κρίστλιμπ. Τα θαυμάσια παιχνίδια στο δάσος είναι, αν τα καλοεξετάσουμε, παιχνίδια της φαντασίας – ποιο παιδί δεν χρησιμοποίησε ένα μπαστούνι για άλογο, όπλο ή σπαθί; Και δεν χτίσαμε κάποτε πύργους από άμμο, πέτρες και κοχύλια; Δεν ονειρευτήκαμε ότι πετάμε; Αν όμως παραδεχτούμε ότι το ξένο παιδί είναι η προσωποποίηση της φαντασίας, τότε θα πρέπει ο κύριος παιδαγωγός Μελάνης να είναι οι ανθρώπινες γνώσεις, οι “επιστήμες”. Και η μάχη της νεραϊδοβασίλισσας με τον βασιλιά των νάνων θα πρέπει να είναι η ποιητική παρουσίαση του αγώνα ανάμεσα στις δυνατότητες που έχει ο άνθρωπος για να γνωρίσει και να καταλάβει τον κόσμο: τη φαντασία και τη γνώση.
Όμως γιατί ένας σχολαστικός ψευτοσοφός δάσκαλος παρουσιάζεται σαν επιστήμονας;
Πρέπει να ξαναθυμηθούμε ότι το παραμύθι γράφτηκε πριν από 160 χρόνια περίπου. Τότε οι επιστήμες βρίσκονταν ακόμα σ’ ένα στάδιο που επέτρεπε μια τέτοια παρατραβηγμένη περιγραφή… (Από τον επίλογο, του Γκέρχαρντ Σνάιντερ, στην έκδοση του Kinderbuchverlag, Βερολίνο 1980)