ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ ΑΕΡΟΛΙΘΟΥ

Περιγραφή

Νούμερο: 45

Δεν είναι γνωστή η σωστή χρονολογία που γράφτηκε το “Κυνήγι του Αερολίθου”, γιατί κυκλοφόρησε στις εκδόσεις Χετζέλ τρία χρόνια ύστερ’ απ’ το θάνατο του Ιουλίου Βερν, το 1908.
Αν λάβουμε, όμως, υπόψη πως σ’ αυτό το μυθιστόρημα αναφέρεται το ράδιον, είναι βέβαιο πως γράφτηκε μετά απ’ το 1898, γιατί τότε το ζεύγος Πιέρ και Μαρί Κιουρί ανακάλυψαν το ραδιενεργό στοιχείο. Είναι εξακριβωμένο πως ο Βερν ξανάπλασε απ’ την αρχή το “Κυνήγι του Αερολίθου” γιατί ο γιος του Μισέλ του έστειλε το 1903 δυο στενοδακτυλογράφους απ’ το Παρίσι, για να τους υπαγορεύσει τα κείμενα τριών μυθιστορημάτων: “Το κυνήγι του Αερολίθου”, “Ο Πιλότος του Δούναβη” κι “Οι Ναυαγοί του Ιωνάθαν”. Είναι γνωστό ότι στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Ιούλιος Βερν έπρεπε να εγχειριστεί από καταρράκτη, και διαρκώς το ανέβαλε.
Η πρωτότυπη πλοκή του “Κυνηγιού του Αερολίθου”, που την έχει προσέξει πολύ ο συγγραφέας, λεπτολογόντας με ιδιαίτερη προσοχή το επιστημονικό μέρος της, θαρρεί κανείς πως είναι περίληψη των πιο τωρινών θεωριών μας! Γιατί ο Βερν, που δεν προχώρησε στα μυθιστορήματά του πιο πέρα απ’ τον ηλεκτρισμό, πρώτη φορά ασχολείται με “ουδετεροελικοειδή ρεύματα που σαν ουδέτερα έχουν την ιδιότητα ν’ απωθούν όλα τα σώματα χωρίς καμιά εξαίρεση”! Καταπληκτικό! Σε ποια μελέτη της αρχής του εικοστού αιώνα είναι ποτέ δυνατό να ‘χει βρει ο συγγραφέας αυτές τις θεωρίες του μέλλοντος;! Και άλλη μια, ακόμη πιο αναπάντεχη: “Αν αποσυντεθεί η ύλη σε απειροελάχιστα άτομα, μόρια, θα περισσεύει ένα τελευταίο κλάσμα, για το οποίο θα υφίσταται πάντα το πρόβλημα στο ακέραιο, και θα πρέπει αιωνίως να ξαναγίνεται αυτή η αποσύνθεση, ώσπου να παραδεχτούμε ένα αρχικό στοιχείο που δεν είναι όμως ύλη. Αυτό το αρχικό αυλό στοιχείο είναι η ενέργεια”.
Σκεφθείτε μόνο πως ο Αϊνστάιν δημοσίευσε το περίφημο “Μνημόνιο επί της Ισοδυναμίας της Μάζας και της Ενέργειας” το 1905 – τη χρονιά που πέθανε ο Ιούλιος Βερν!
Και να μην ξεχνάμε πως “το ουδετεροελικοειδές ρεύμα που έχει την ιδιότητα ν’ απωθεί με ορμή κάθε υλικό σώμα με το οποίο έρχεται σ’ επαφή” -θεωρία Ιουλίου Βερν- χρησίμευσε για ξεκίνημα στην ανακάλυψη του ραντάρ, 35 χρόνια αργότερα!